Menu
Strona główna Historia Parafii Drewniana Kaplica Historia Kościoła Kaplica w Braciejowicach Dzwonnica i dzwony Duszpasterze Księża i zakonnice pochodzący z parafii Cmentarze Własność parafii BudynkiOd roku 1999 budynek ten jest budynkiem mieszkalnym dla pracowników kościelnych - organisty i kościelnego. Projektantem dawnej plebanii jest Kazimierz Skórewicz /projektant kościoła/. Projekt tego budynku był już wykonany 16 XII 1906 r., o czym Skórewicz donosi listownie Janowi Kleniewskiemu. Projekt budynku tego został przez architekta opracowany w formie dworku, stanowiąc, jakby świecki odpowiednik poszukiwania stylu swojskiego. Budynek ten usytuowano po przeciwnej stronie kościoła i wzniesiono go kosztem Marii Kleniewskiej w przeciągu półtora roku, w latach 1922 - 24. Budynek wykonany został z cegły i otynkowany. Postawiono go wejściem głównym od zachodu i poprzedzają go cztery stopnie na taras z czteroma kolumnami, a dopiero z tarasu wchodzi się na hol. Budynek składa się z czterech pokoi, holu, łazienki, kuchni i małego pokoiku przy bocznym wejściu. Pod budynkiem są suteryny podzielone przez całą długość korytarzem, na końcu którego jest spiżarka. Wejście boczne do budynku jest od strony północnej skąd łatwo dostać się do suteryn. Początkowo budynek ten nakryto gontem, aby w 1953 r. wymienić przykrycie na nowy gont, w 1964 r. przykryto go małym eternitem. W roku 1969 na budynku założono rynny. Dach tego budynku poreperowano w 1999 roku. W roku 1974 r. założono instalację wodną, a centralne ogrzewanie w 1982 r. /obecny piec co. zamontowano w roku 2003/ Do wodociągu ogólnego budynek podłączono w 1998 r. Pomalowano go na zewnątrz w 1996r.uzupełniając to malowanie w 2002 r., a w 2003 r. zamontowano daszek nad jego bocznym wejściem.
Projekt tego budynku opracowali :
1. - architektoniczno - konstrukcyjny- /1987 r./ – inż. arch. Ludwik
Drążyk i inż. arch. Jerzy Osiaszewski obaj z Lublina
2. - instalacji elektrycznej - /1994 r/ - mgr inż. Zdzisław Witesik i
mgr inż. Marek Brzostek.
Pozwolenie na budowę otrzymano - 24 VI 1988 r.
Materiał na ten budynek gromadzono już od 1985 roku. Wykopy pod
fundamenty rozpoczęto 26 V 1987 r., i zalewano je w VII i VIII 1987 r.
Murowanie rozpoczęto 14 VI 1988 r., i trwało do VI 1990 r. Wmurowanie i
poświęcenie kamienia węgielnego miało miejsce 25 IX 1989 r., z udziałem
biskupa Ryszarda Karpińskiego. W 1991 r. budynek przykryto blachą
trapezową.
W 1994 r. wstawiono okna i drzwi zewnętrzne, wykonane w Jarocinie.
Instalację elektryczną i odgromową zakładano od 1 V 1994 r. / „Firma”
Bogusława Witek z Kol. Karczmiska/, a ponieważ nie została dokończona
uzupełnili ją już inni elektrycy w V 1996r. W roku 1996 zamontowano
drzwi wewnętrzne. Od maja do 23 VI.1996 r. tynkowano wewnątrz. /około 4
tyś m2/, na zewnątrz tynkowano w VII 1996 r.. Zalewano posadzki we
wrześniu 1996. Na przełomie roku 1996/97 zakładana była instalacja wody
i centralnego ogrzewania /Tadeusz Zalejan z Wierzchowisk k/ Piask /. W
2003 r. przerobiono i wymieniano cieknącą instalację co., montując nowy
piec, gdyż poprzedni nie był w stanie ogrzać budynku /Pawelczak Ryszard
z Ostrzycy k/Izbicy/. W 1998 r. układane były w budynku podłogi
/Morszczyzna z Puszna/, a w 1999 r. glazura i terakota /Kaniowski z
Chodla/. Do wodociągu budynek podłączono w VI 1998 r. Na początku
października 1999 r. do plebanii wprowadził się proboszcz. Budynek po
zamieszkaniu kończono jeszcze, wykonując następujące prace: zabudowa
drewniana korytarza na parterze, drewniane poręcze na balkonach,
podsubitka dachu i drewniane regały w niektórych pomieszczeniach
/Majchrowski Jerzy z Granic – VIII 2001 r./, ułożenie terakoty na
balkonach /Kopciewicz Józef z Lublina - IX 2001 r./ i daszki nad
wjazdami do garaży /VI 2003 „Firma” Grzegorza Starobrata z Zakrzówka/.
W latach 2006 - 2008 wykonano w plebanii poręcze i balustrady przy
schodach (Sikora Stanisław z Lublina)
Pierwszą stodołę wybudowano z rygli, które obito deskami w roku
1926. Stodoła ta miała 30 m. długości i 12 metrów szerokości i spaliła
się w czasie działań wojennych roku 1944.
Drugą stodołę postawiono już na podmurówce w 1947 r., była kryta słomą.
W 1953 roku obito dopiero jej trzy ściany deskami, gdyż przy stawianiu
miała obitą tylko ścianę frontową, wtedy też dorobiono do niej wrota.
Trzecią z kolei stodołę postawiono w 1958 r. na fundamentach drugiej /a
wiemy to, bo na fundamentach wypisana jest data 1947 r./. W roku 1964
r. dach tej stodoły pokryto eternitem, a w 1973 blachą ocynkowaną, w
pewnej części cynkową. Tę właśnie stodołę w latach 2002 - 2003
przebudowano skracając ją o jedno zapole i częściowo zabudowując jej
ściany pustakami i cegłą. Do tej przebudowanej stodoły wstawiono nowe
wrota i drzwi wykonane z ceownika i blachy trapezowej powlekanej, a
dach jej pomalowano farbą chlorokauczukową. Stodoła służy obecnie za
drewutnię i pomieszczenie na różne materiały.
Do budynku postawionego w roku 1981, który był budynkiem gospodarczym dawnej plebanii i z którego wichura 28 X 2002 r. zrzuciła dach, w dniach 30 VII - 7 XI 2002 r. „Firma” Waldemara Łapińskiego ze Studzianek k/Kraśnika dostawiła dwa budynki. Od strony dawnej plebanii postawiono garaż, a od strony nowej plebanii postawiono budynek z dwoma pomieszczeniami - magazyn dla dekoracji kościelnych i kurnik - obórka, które można będzie kiedyś bez problemu zamienić na garaże, gdyż wstawiono drzwi garażowe odzyskane z rozbiórki starych budynków. Zresztą do budowy kompleksu tych budynków oprócz tego, co należało dokupić - /stropy, cegła, stal i okna/ użyto materiału pozyskanego z rozbiórki budynków, które trzeba było wcześniej wyburzyć /rozebrać/. Budynki te przykryto nowym dachem, którego konstrukcję wykonała ta sama „Firma” co mury. Dach pokryto blachą uzyskaną z wcześniejszych rozbiórek jak i ze zmiany pokrycia kaplicy w Braciejowicach. Pokrycie wykonała „Firma” Grzegorza Starobrata z Zakrzówka pod koniec 2002 roku W roku zaś 2003 budynek od strony nowej plebanii ocieplono steropianem i otynkowano. Prace te wykonała „Firma” Puchali Edwarda z Bychawy. Blachę pomalowała farbą chlorokauczukową „Firma” kryjąca budynek.
Dzisiaj jest